Τενοντίτιδα στροφικού πετάλου ώμου
Συνδεσμοπλαστική Πρόσθιου Χιαστού
2 Απριλίου 2018
Εξάρθρημα και Αστάθεια Ώμου
4 Φεβρουαρίου 2020
ΤΕΝΟΝΤΙΤΙΔΑ ΣΤΡΟΦΙΚΟΥ ΠΕΤΑΛΟΥ ΩΜΟΥ
Η τενοντίτιδα στροφικού πετάλου ώμου είναι η φλεγμονή που εμφανίζεται σε μία συγκεκριμένη περιοχή του ώμου. Παλαιότερα ήταν γνωστή με τον όρο περιαρθρίτιδα ώμου. Ο ώμος είναι μία άρθρωση με μεγάλο εύρος κίνησης. Σε αυτή συμμετέχουν η κεφαλή του βραχιονίου και η ωμογλήνη της ωμοπλάτης. Για τη σταθεροποίηση και ομαλή κίνηση της άρθρωσης σημαντικό ρόλο παίζουν οι τένοντες. Οι τένοντες σχηματίζουν ένα σύμπλεγμα που ονομάζεται στροφικό πέταλο το οποίο κινείται ομαλά μεταξύ της κεφαλής του βραχιονίου και του υπακρωμιακού χώρου. Στις περιπτώσεις που ο χώρος αυτός στενεύει, φλεγμαίνουν και ο τένοντες, γίνονται οιδηματώδεις και όταν κινούνται προσκρούουν στην κάτω πλευρά του ακρωμίου.
Αιτίες εμφάνισης
Οι αιτίες εμφάνισης διαφέρουν. Σε κάποιους ασθενείς η τενοντίτιδα ώμου οφείλεται στην ίδια την ανατομία της περιοχής και πιο συγκεκριμένα στην κλίση του ακρωμίου που αφήνει ένα πολύ στενό υπακρωμιακό χώρο. Άτομα που δεν προσέχουν τη στάση του σωματός τους, ρίχνοντας τους ώμους μπροστά, πολύ συχνά εμφανίζουν την πάθηση. Ακόμα και ένας τραυματισμός μπορεί να σταθεί αιτία εμφάνισης φλεγμονής. Τέλος, η τενοντίτιδα ώμου μπορεί να είναι αποτέλεμα χρόνιας κόπωσης κυρίως σε άτομα που ασχολούνται με δραστηριότητες που απαιτούν το χέρι να κινείται για ώρα πάνω από το επίπεδο του ώμου.
1Με ποια συμπτώματα συνδέεται ;
Τα κυριότερα συμπτώματα είναι:
- Πόνος και αίσθημα καψίματος στην περιοχή του ώμου. Συνήθως ο πόνος είναι εντοπισμένος στην περιοχή του ώμου, αλλά υπάρχουν περιπτώσεις που μπορεί να αντανακλάει στην ωμοπλάτη, τον αυχένα ή το βραχίονα.
- Ενοχλήσεις και πόνος κατά τη διάρκεια του ύπνου όταν το άτομο ακουμπά στον ώμο που πάσχει.
- Περιορισμένη κινητικότητα του χεριού, όπου ο ασθενής παρατηρεί ότι δε μπορεί να σηκώσει ψηλά το χέρι του ή να το στρέψει προς την πλάτη του.
- Κατόπιν ενδελεχούς εξέτασης ο ιατρός αποκλείει άλλες παθήσεις που θα μπορούσαν να σχετίζονται με τα συμπτώματα και προχωρά στην κατάλληλη θεραπεία.
2Πως γίνεται η διάγνωση;
Η πολύ καλή κλινική εξέταση θα καθορίσει την αιτία του πόνου.
Για να γίνει σωστή διάγνωση απαιτείται ακτινολογικός έλεγχος ώστε να εκτιμηθεί η ανατομία των οστών στην περιοχή του ώμου και να διαπιστωθεί τυχόν εναπόθεση αλάτων ασβεστίου στους τένοντες που μπορεί να προκαλέσει τενοντίτιδα.
Με τη μαγνητική τομογραφία θα διαπιστωθεί ο βαθμός της τενοντίτιδας και ενδεχόμενη ρήξη των τενόντων η οποία επηρεάζει και τη βαρύτητα της πάθησης.
3Πως μπορεί να αντιμετωπισθεί ;
Η θεραπεία εξαρτάται από ορισμένους παράγοντες όπως η ηλικία του ασθενούς, η κατάσταση της υγείας του, η σοβαρότητα της πάθησης, επεμβάσεις που μπορεί να έχουν προηγηθεί, η αντοχή σε κάποια φάρμακα κ.α.
Αρχικά η θεραπεία συνίσταται στην ανάπαυση του πάσχοντος άκρου σε φάκελο ανάρτησης ώμου και στην αποφυγή οποιαδήποτε κίνησης που θα μπορούσε να επιβαρύνει την πάθηση. Εργασίες που απαιτούν το χέρι ψηλά, ο ύπνος από την πλευρά του ώμου που πάσχει, το σήκωμα βάρους και παρόμοιες δραστηριότητες είναι καλό να αποφεύγονται. Η χρήση θερμοφόρας για δέκα έως είκοσι λεπτά την ημέρα μπορεί να προσφέρει ανακούφιση στο άτομο που πάσχει. Για διάστημα έως δέκα ημερών ο ασθενής μπορεί λαμβάνει και αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
Όταν δεν επιτευχθεί ελάττωση της βαρύτητας των συμπτωμάτων τότε ο ασθενής είναι καλό να προχωρήσει σε φυσικοθεραπεία που θα τον βοηθήσει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων.
Σε περιπτώσεις που δε βοηθήσει ούτε η φυσικοθεραπεία, γίνονται ενδαρθρικές εγχύσεις κορτιζόνης στον υπακρωμιακό χώρο. Η έγχυση αυτή μπορεί να γίνει και από την αρχή σε ασθενείς με πολύ έντονα συμπτώματα.
Τελευταία συστήνεται και θεραπεία με εγχύσεις θρομβοκυττάρων που λαμβάνονται από τον ίδιο τον ασθενή εφόσον όλα τα ανωτέρω αποτύχουν.
Αρχικά η θεραπεία συνίσταται στην ανάπαυση του πάσχοντος άκρου σε φάκελο ανάρτησης ώμου και στην αποφυγή οποιαδήποτε κίνησης που θα μπορούσε να επιβαρύνει την πάθηση. Εργασίες που απαιτούν το χέρι ψηλά, ο ύπνος από την πλευρά του ώμου που πάσχει, το σήκωμα βάρους και παρόμοιες δραστηριότητες είναι καλό να αποφεύγονται. Η χρήση θερμοφόρας για δέκα έως είκοσι λεπτά την ημέρα μπορεί να προσφέρει ανακούφιση στο άτομο που πάσχει. Για διάστημα έως δέκα ημερών ο ασθενής μπορεί λαμβάνει και αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
Όταν δεν επιτευχθεί ελάττωση της βαρύτητας των συμπτωμάτων τότε ο ασθενής είναι καλό να προχωρήσει σε φυσικοθεραπεία που θα τον βοηθήσει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων.
Σε περιπτώσεις που δε βοηθήσει ούτε η φυσικοθεραπεία, γίνονται ενδαρθρικές εγχύσεις κορτιζόνης στον υπακρωμιακό χώρο. Η έγχυση αυτή μπορεί να γίνει και από την αρχή σε ασθενείς με πολύ έντονα συμπτώματα.
Τελευταία συστήνεται και θεραπεία με εγχύσεις θρομβοκυττάρων που λαμβάνονται από τον ίδιο τον ασθενή εφόσον όλα τα ανωτέρω αποτύχουν.
4 Πότε κρίνεται απαραίτητη η χειρουργική αντιμετώπιση;
Στην πλειoψηφία των περιστατικών με τενοντίτιδα ώμου (άνω του 90%) η συντηρητική θεραπεία έχει εξαιρετικά αποτελέσματα. Στις περιπτώσεις ασθενών με ανατομικά προβλήματα και όταν η συντηρητική θεραπεία αποτύχει, η χειρουργική αντιμετώπιση είναι η μοναδική λύση. Η επέμβαση εκτελείται αρθροσκοπικά με χρήση κάμερας και μικρές τομές ενός εκατοστού και η αποκατάσταση είναι άμεση. Γίνεται διεύρυνση του υπακρωμιακού χώρου και εάν συνυπάρχουν ρήξεις τενόντων γίνεται συρραφή με ειδικές άγκυρες. Ο πόνος εξαλείφεται πολύ γρήγορα και μέσα σε ένα σχετικά μικρό διάστημα ακολουθώντας ειδικό πρόγραμμα αποκατάστασης ο ασθενής ανακτά πλήρως την κινητικότητα του ώμου.